powered by social2s

Այս տարվա փետրվարի 2-ին ԱՊՀ երկրներում, հատկապես Մոսկվայում ու Վոլգոգրադում մեծ հանդիսավորությամբ նշվելու է Ստալինգրադի ճակատամարտի հաղթական ավարտի 60-ամյակը: Ցարիցին-Ստալինգրադ-Վոլգոգրադի կապի հւ ռադիոսիրողնե­րի պատմության ոազմահայրենասիրության թանգարանը Հայաստանի ռադիոսպորտի ֆեդերացիայի պրեզիդենտի անունով մի գրություն էր ուղարկել, որտեղ նշված էր. «Մարզային ռադիոսպորտի Ֆեդերացիան, հերոս-քաղաք Վոլգոգրադի ադմինիստրաց­իան եւ պատերազմի վետերանների քաղա­քային խորհուրդը «Հաղթանակ» միջազգա­յին ռադիոարշավանք ծրագրով «Հիշատակի եթերով» անցկացնում է «Ստալինգրադի ճակատամարտ-60» վերտառությամբ ռադիո­կապ:

Հայ ժողովրդի փառապանծ շատ որդիներ հերոսաբար զոհվեցին Մեծ հայրենականի տարբեր ռազմաճակատներում, ինչպես նաեւ Ստալինգրադյան ահեղ հերոսամարտում: Մամաեւ Կուրգանի փառքի պանթեոնում դաջված են 1942-43թթ. մարտերում գլուխ խոնարհած հարյուրավոր հայորդիների անուններ: Թող հավերժ լինի նրանց հիշատա­կը:
  Կարեն Կարապետյան EK7DX, UG6GAT, UG7GWO    Խնդրում ենք մասնակցել երիտասարդու­թյան համար չափազանց կարծւոր հիշատակի այս արարողությանը, որին մասնակցում են ԱՊՀ երկրների բոլոր ռադիոկայանները: Մենք պարտավոր ենք հիշել հայ չորս մար­շալների Բաղրամյանի, Բաբաջանյանի, Խանֆերյանցի-Խուդյակովի, ծովակալ Իսակովի, 66 գեներալների անունները, նրանց, ովքեր Մեծ հայրենականին փառ­քով պսակեցին իրենց անունները, նաեւ նրանց, ովքեր այդպես էլ չվերադարձան մարտադաշտից:

«Հեռահաղորդակցության հանրապետա­կան կենտրոնը» ՀՀ ռադիոսպորտի Ֆեդերաց­իային հատկացրեց հատուկ ազդականչ, եւ «Ստալինգրադյան ճակատամարտ-60» միջո­ցառմանը ԱՊՀ երկրների բոլոր ռադիոլսող­ների առջեւ ելույթ ունեցավ Հայաստանի Հանրապետության վետերանների խորհրդի նախագահ, պահեստի գնդապետ Հ. Հով­հաննիսյանը՝ եւս մեկ անգամ ներկայացնե­լով հայ ժողովրդի գործած սխրանքը Մեծ հայրենականում եւ Ստալինգրադի ճակատամարտում:
Ռադիոազդականչի ապահովման ամբոդջ պատասխանատվությունն ընկած էր Երեւանի Ծովակալ Իսակովի անվան տեխնի­կական դպրոցի ռադիոկայանի պետ, ավագ լեյտենանտ Կարեն Կարապետյանի ուսերին:

Սկսած 1985 թվականից․ զբաղեցնելով ռադիոսիրողական կայանի պետի պաշտոնը անուն հանած տեխնիկական այս դպրոցում նախազորակոչային պատանիների շրջանում նա ոչ միայն սեր է արթնացնում ինչ-որ տեղ ռոմանտիկ, սակայն չափազանց կարհւոր ռադիոմասնագիտության նկատմամբ, այլեւ ազգային բանակի համար փորձառու կա­պավորներ է նախապատրաստում: Ավելին. պատանի ռադիոսիրողները կատարելապես տիրապետում են Մորզեի այբուբենին, կապի հնարավոր բոլոր միջոցներին, դուրս գալով միջազգային կապի ոլորտ, աստիճանաբար հարստացնում իրենց գիտելիքները անգլերեն լեզվի տիրապետման բնագավառում:

Այսօր աշխարհում ստվարանում են ռադի­ոսիրողների շարքերը, եւ ամեն երկիր իր ազ­դականչն ունի: Որքան դրվատելի է, որ տա­կավին անփորձ պատանի ռադիոսիրողները փորձառու Կարապետյանի շնորհիվ հեշտութ­յամբ կարողանում են կապ հաստատել մոլո­րակի ցանկացած կետի հետ:

Ռադիոկապի գծով աշխարհի կրկնակի չեմպիոնը յուրօրինակ ռեկորղ է սահմանել՝ 48 Ժամ ռադիոկապ հաստատելով 100-ից ավելի երկրների, անգամ ուղեծիր դուրս եկած տիեզերագնացների հետ:

Պատահական չէ, որ արտասահմանցի ռա­դիոսիրողների շրջանում Կարեն Կարապե­տյանը «Եթերի ղիպուկահար» մականունն է կրում:

Իսակովի անվան տեխնիկական դպրոցի նրան հատկացված կապի դասարանն, առանց չափազանցության, գերժամանակակից ռադիոկայան է հիշեցնում: Կապի հնա­րավոր ու երեւակայեփ բոլոր սարքերն ու մի­ջոցները նրա ձեռքերով են դարձել «խոսուն»: 40-50 տարվա վաղեմության, երբեմն ժամկետանց սարքերի մեծ մասը, շնորհիվ նրա պրպտուն մտքի ու երեւակայության, նոր կյանք են ստացել: Նա հարյուրավոր ռադիո­սիրող բարեկամներ ունի աշխարհի տարբեր ծայրերում: Հենց նրանց հովանավորության, բարյացակամ վերաբերմունքի շնորհիվ է, որ Կարենը կարողանում է ՛շուրջօրյա ռադիո­կապ պահպանել Ռուսաստանի Դաշնու­թյան, Վրաստանի, Ուկրաինայի, բազմաթիվ այլ երկրների հետ:

Պատկերացրեք, որքան էր կարեւորվում ռադիոկապը Սպիտակի ահեղ երկրաշարժի հատկապես առաջին ամիսներին եւ ան­շուշտ, Արցախյան ազատամարտի ամբողջ ըն­թացքում:

«Մենք աշխատում էինք փոքր հզորու­թյուններով ինքնաշեն ալեհավաքների մի­ջոցով. - ասում է Կ. Կարապետյանը: - Երկրաշարժի ամենածանր օրերին, շուրջօրյա կապի շնորհիվ, մենք էինք ուղղություն տափս ար­տասահմանից ժամանած փրկարարական ջոկատներին, անգամ ապահովում ինքնա­թիռների վայրէջքներ: Բանն այն է. որ համայն աշխարհից մեզ օգնության ձեռք մեկ­նած մարդկանց ուղեւորությունները, թռիչք­ները պլանավորված չէին, նրանք ժամ առաջ ուզում էին տեղ հասնել եւ այս իրավի­ճակում բնական է, որ ռադիոկապի միջո­ցով մեր օգնություն-միջամտությունն զգալի­որեն թեթեւացնում էր կառավարող մարմին­ների, պետական ու հասարակական կազ­մակերպությունների աշխատանքը: Պատկե­րացրեք, շատ օգնություններ «կորան», յու­րացվեցին Վրաստանում, Ադրբեջանում, Հյուսիսային Կովկասում, որովհետեւ ուղղա­կի անհնար էր կապ հաստատել տարածաշր­ջանի եւ նրանից դուրս գտնվող օդանավա­կայաններում վայրէջք կատարող բոլոր ինքնաթիռների հետ»:

 ՀՀ ոադիոսպորտի Ֆեդերացիայի նախա­գահության անդամ, կարճ եւ գերկարճափ- քային ռադիոսիրողների կոմիտեի նախա­գահ. սպորտի վարպետության թեկնածու, ռադիոսպորտի ճանաչված մրցավար, ավագ լեյտենանտ Կարեն Կարապետյանը մեծ ոգևորությամբ է խոսում նաեւ դարաբաղյան շարժման առաջին տարիներին կատարած աշ­խատանքի մասին: 1989-92թթ. ռադիոսիրող­ների ոչ ընդարձակ դասարանը յուրօրինակ շտաբի էր վերածվել: Կարենն ամիսներով դուրս չէր գափս, չէր կարողանում հեռանալ ռադիոկայանից: Ստեփանակերտի, Հադրութի, Մարտակերտի, Մարտունու և Արցախի այլ բնակավայրերում տեղակայված ընդհա­տակյա ռադիոկայանների միջոցով տեղեկատվությունն անմիջապես հաղորդվում էր Հայաստանի պաշտպանության կոմիտե: Այն ամիսներին դեռևս տնօրինություն անող խորհրդային բանակի գեներալները զարմա­նում էին, թե հաշված րոպեների ընթացքում առաջավոր գծի լրատվությունն ինչպես էր հասնում Երեւան: Իհարկե, նրանք, հետագա­յում նաեւ ազերիները, ամեն կերպ փորձում էին գտնել մեր կապն ու խլացնել, աղմուկի միջոցով խաթարել մեր ձայնը, սակայն մինչ նրանք մեգ «կհայտնաբերեին», մենք այլ հաճախականության էինք անցնում: Փորձառու կապավորը ցավով ու երախտագիտությամբ է հիշատակում ռադիոսիրող Սերգեյ Գրիգորյանի անունը, որը զոհվեց Հայաստանի հետ հերթական ռադիոկապն ապահովելու ժամանակ:

Ավելացնենք, որ հատկապես 1989թ. ծավալած հայրենասիրական գործունեության, ռադիոսիրողի մարդասիրական արարքի հա­մար Կ. Կարապետյանն արժանացավ «Ոսկե ալեհավաք» պատվավոր մրցանակին: Այսօր պաշտպանամարզատեխնիկական համակարգում հիմնարար փոփոխություններ են տեղի ունենում: Վերակազմավորված այս կազմակերպության ղեկավարությունն ամեն ինչ անում է, որ նախազորւսկոչայքին տարիքի պատանիները հնարավորինս տիրապետեն զինվորական մասնագիտությունների այբուբենին: Այս տեսակետից Հ. Իսակովի անվան տեխնիկական դպրոցի ռադիոսի­րողների դասարանը հայոց բանակին կա­պավոր նորակոչիկներ տրամադրելու ամենա­հուսալի օղակն է:

ՍԱՆԴՐՈ ՋՈՒԼՀԱԿՅԱՆ

ԹԻՎ З (462)
25 ՀՈԻՆՎԱՐ - 1 ՓԵՏՐՎԱՐ 2003